رویدادها آرشیو خبر ها
قابل توجه ترین، غیرممکن ترین، نامحتمل ترین، غمگین ترین و هیجان انگیزترین!

قابل توجه ترین، غیرممکن ترین، نامحتمل ترین، غمگین ترین و هیجان انگیزترین!

دلنوشته ی یکی از هواداران یووه بعد از فتح اسکودتو، در طی چندید و چند پیام توییتری که بلافاصله بعد از شکست 1‐0 ناپولی برابر رم منتشر شد را با هم می خوانیم:

 

تبریک به همه!! ما جنگیدیم، بحث کردیم، مخالفت کردیم، شادی کردیم … اما قهرمان شدیم! این آغاز یک عصر طلایی ست، فصل بعد باید هدفمان لیگ قهرمانان باشد. هنوز نمی توانم باور کنم، از رده ی 17ـم تا رده ی اول در 7 ماه، 24 پیروزی از 25 بازی، ما صرفا شکستشان ندادیم، آسفالتشان کردیم! این فصل، قابل توجه ترین، غیرممکن ترین، نامحتمل ترین، غمگین ترین و هیجان انگیزترین فصل ممکن بود و ما انجامش دادیم.

 

ممنون بپه ماروتا. این همه کثافتی که به نثار تو شد میتواند سطح جهان را بپوشاند، آن هم دو بار! بعد از همه چیز، حق با تو بود، یک بار دیگر.

 

ممنون پاول ندود و دیوید ترزگه. بازیکن ها وجود دارند، بت ها وجود دارند، بعدش اسطوره ها وجود دارند از سری ب تا صدر.

 

ممنون فابیو پاراتیچی. خستگی ناپذیرانه کار کردن در این جهان بی رحم فوتبال توسط تو، ما را در این بازی جلو انداخته است، تو نابغه ای.

 

ممنون آندره آ ‌آنیلی. تو را در هر بازی می بینیم، تو هر بازی را مثل هرکدام از ما زندگی می کنی. تو برای ما 5 قهرمانی پیاپی آوردی، هیچ کلمه کافی نیست.

 

ممنون آرتورو ویدال، آندره آ‌پیرلو، کارلوس توز، فرناندو یورونته، مارکو استوراری #میراث

 

ممنون جیجی بوفون، حرفی ندارم، تعهدت، رهبریت، شوقت، وفاداریت و واکنش هایت قهرمانی را به ما داد. یک باردیگر #سوپرمن

 

ممنون نتو و روبینیو، صبر نوعی تقواست و قابل اعتماد بودن متاعی نایاب. شما هر دوی این ها را به فراوانی دارید.

 

ممنون لئو بونوچی. تو از رنگ های ما دفاع کردی هم درون و هم بیرون زمین. وقتی آنها مضخرف می گفتند، تو حرفهایت را در زمین زدی. غــــــیرت

 

ممنون آندره آ‌ بارزالی، تو سال ها را به عقب برگرداندی تا یکی از بهترین فصل هایت را در سیاه و سفید پشت سر بگذاری. دیوار، دیوار، دیوار

 

ممنون الکس ساندرو. یک پسر جدید در دیواره ی دفاعی و چه تاثیری گذاشتی! پاس گل، فرارهای برق آسا، تکل های سخت … دفاع چپی که همیشه می خواستیم

 

ممنون خوان کوادرادو، همه ی ما تردیدهایی داشتیم، اما تو گل زدی و پاس گل هایی دادی که ما را از رده ی 17 به 1 اورد. با ما بمان!

 

ممنون مارتین کاسرس. تو اشتباهاتی داشتی، اما همیشه بودی و رویت حساب می کردیم، آینده ات هرجا که هست موفق باشی.

 

ممنون پاتریس اورا. حرف ها و رهبری تو برای برگرداندن تیم نقش ایفا کرد. هرگز فراموش نمی کنم. یک سال دیگر بمان.

 

ممنون استفان لیختشتاینر. مثل یک آدم مسخ شده در جناح راست داد می زنی و می خروشی، تو همیشه برای این پیراهن جنگیده ای و همواره یکی از ما بوده ای.

 

ممنون دنیله روگانی. تو منتظر ماندی و منتظر ماندی وقتی فرصت پیدا کردی، مثل یک پیش کسوت آرامش و خونسری نشان دادی. آینده.

 

ممنون کلودیو مارکیزیو. پسر و مرد یوونتوسی. نابغه ی دست کم گرفته شده ی خط هافبک. مهمترین بازیکنمان. من نمی توانم به اندازه ی کافی از تو تشکر کنم.

 

ممنون سامی خدیرا. مصدومیت ها نتوانست تو را متوقف کند. تو گل های حیاتی ای زدی و با وقف کردنت برای یووه یکی از ما شدی.

 

ممنون پل پوگبا. یک بازیکن یوتیوبی؟ گل ها و پاس گلهایت تا آخر ما را به سوی قهرمان هل داد تا مسجل شد. هرگز ترکمان نکن.

 

ممنون ماریو لمینا. فصلی سراسر مصدومیت نتوانست جلوی تاثیرگذاری تو را بگیرد. واقعا امیدوارم فصل بعد تو را در لباس یوونتوس ببینم.

 

ممنون روبروتو پریرا، یک نفر دیگر که فصلش به خاطر مصدومیت در کنار زمین گذشت. علی رغم این، تو تمام تلاشت را کردی. فصل بعد فصل تو خواهد بود.

 

ممنون کوادو آساموا. با وجود مصدومیت ها، جنگیدی. تعهدت هرگز زیر سوال نرفته است.

 

ممنون استفانو استورارو، یکی از نسل بعد. ان گل به بایرن به من امید دوباره ای داد و چیز قشنگی بود، مرسی!

 

ممنون هرنانس. تو شاید فرصتی نداشتی اما حضورت احساس شد و با این حال روی جام اثر گذاشتی.

 

ممنون سیمونه پادووین. اسکودتوی پنجم و با اینکه کم بازی می کنی اما همیشه هستی تا رویت حساب کنیم، مرسی!

 

ممنون پائولو دیبالا. از کجا شروع کنم؟ گل ها؟ پاس گل ها؟ جنگندگی؟ عطش؟ نه از وقتی که گفتی: «ما ورق را برمی گردانیم»

 

ممنون ماریو مانژوکیچ. تو هرگز تسلیم نشدی. تو قبل از اینکه به ما بپیوندی معنای «Fino Alla Fine» را می دانستی. تو فصلمان را نجات دادی.

 

ممنون آلواریتو. گل های تو ما را بلند کرد. من هرگز شبی که مونیخ را به تملک خود در آوردی فراموش نخواهم کرد. با ما بمان و بگذار بار دیگر از اول آن کارها را بکنیم.

 

ممنون سیمونه زازا. تو جنگیدی و مبارزه کردی. بازیت را کردی و گلی را زدی که تفاوت ایجاد کرد. جنگجو!

 

مکس آلگری … حالا که اینجا نشسته ام و بغضی در گلویم گیر کرده و اشکی در چشمم.. امیدوارم که بفهمی که چقدر برای ما معنی می دهی ، «متشکرم»کافی نیست.

 

JuveFc.com


«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
نازنین راهبر
نازنین راهبر«نگارنده اخبار»
ارتباط با نگارنده: